O, kendi yaşamını kiraz çiçeğinin yaşamına benzetmekten hoşlanırdı. Dünyanın yaşam süresinde yalnız bir an yaşar, hızla çiçek açarak olağanüstü bir güzelliğe dönüşür ve ardından toprağa düşerdi.
Herkes gibi günün birinde kara toprağın altına girmenin kendi kaderi olduğunu bilirdi. Zor olsada çevresindeki kayıpları görmeye başladıktan sonra yaşam ona bunu kabulendirdide!
Yapabileceği tek şey, iyi bir çaba göstermek ve iyi bir şekilde ölmekti;
İyi bir ölüm .....
