Hani olurya...
Bir mola demek istersin;bulunduğum yerden çok uzaklara gidiyim,cep telefonumu kapatıyım, saat hiç takmıyım,yeni insanlarla tanışıyım, yarın kaçta kalkacağımı düşünmiyim bir mola!
Sabah kahvaltısını taze domates kızarmış ekmekle yapmayı, yarını planlamadan uyumayı, kumda ayakları çıplak yürümeyi, geceleyin yarın zombi olmaktan ve işte bilgisayarın karşısında uyuya kalmaktan çekinmeksizin malibu votka içmeyi,yatmadan gökyüzüne bakmayı, dalga seslerini, güneşten kızaran burnumu soymayı özlemişim.
İşte bu hafta sonu bunları yaparak geçti. Hayat zor, yaşamaksa güzel
5 comments:
sabaha karsi şezlonglar üzerinde uyundu mu peki :))
Uyudum ama sen yoktun:(
Hayat dolu olan kaç kişi varki ?
hayatimin en unutulmaz ani...
Sehirden uzak bi kazı evinde uyanmak..
Onceki gunun yorgunluguna rağmen,
o gunun pazar olmasına,izin günü olmasına rağmen Çoook erken kalkmak....
Havlunu alıp,iskeleye gitmek..
hava serince...
Suya atlamak....Bırrr...
Deniz de sessizlik,her yerde sessizlik...Huzur....
Sonra iskeleye olece uzanmak..gok yuzunu seyretmek..Derin sessizlik..sabaha karsi 05-06:00 arası...Dun aksam icilen sarabin tekrar sarhoş etmesi..Onu sevdiğini hiç söleyemediğin lise aşkını düşünmek..Gülümsemek..Huzur..sukun..deniz..hayaller...
Bunlar aslında okadar normal ve olması gereken şeylerki Mustafa..
Ne yazıkki bizler metropollerde galiba insan gibi yaşamayı unuttuk.
Post a Comment